| 
View
 

Ο   ΤΕΤΑΡΤΟΣ   ΜΑΓΟΣ

Page history last edited by Κατερίνα Μ. 11 years, 2 months ago

Οι     μάγοι,  σκαρφαλωμένoi  στον  πιο  ψηλό  πύργο  της   πόλης , μελετούσαν   τα   αστέρια ,  που  έλαμπαν      στο  σκοτεινό  ουρανό.

 -Κοιτάξτε! Εκείνο   εκεί  είναι  το  λαμπρό  άστρο,  που  γυρεύουμε. Είπε  ο  πρώτος.  

 -Είναι  το  σημάδι  πως   Βασιλιάς    τρανός    γεννήθηκε .  Είπε  ο  δεύτερος.

 -Πάμε  να   τον   βρούμε   και  να  τον   προσκυνήσουμε.  Είπε  ο  τρίτος.

 -Το  άστρο  το  λαμπρό  θα  μας  οδηγήσει.Συμφώνησε  ο  τέταρτος. Κι  αναστέναξε  από  χαρά. Τι  όμορφο  που  είναι!

  Ο  πρώτος    μάγος  έτρεξε   να  μαζέψει  τα  πραγματά  του.  Άνοιξε  το  μεγάλο  

  σεντούκι   που  είχε  κρυμμένο  στην  κάμαρά  του   και  γέλασε   ευχαριστημένος ,

  όταν  είδε   το  χρυσάφι  του  να  λαμπυρίζει  στο  φως  του   λυχναριού.

  ( Θα   γεμίσω  μία  κασετίνα  με  λίγο  από  το  χρυσάφι  μου)Αποφάσισε.

  ( Το  χρυσάφι  είναι  το  καλύτερο  δώρο   για  έναν  νεογέννητο   Βασιλιά).

  Το  σούρουπο  οι  μάγοι  ήταν  κιόλας  έτοιμοι  για  το  ταξίδι.  ο  ήλιος  έδυσε,

  ο  ουρανός  έγινε  πρώτα  γκρίζος , ύστερα  μαύρος.  Όταν  πρόβαλε  το  λαμπρό  

  το  άστρο,φώναξαν  από  τη  χαρά  τους.  Το  είδαν   να  ανεβαίνει  σιγά  σιγά  στο

  σκοτάδι,  αφήνοντας  πίσω  του  μια  γραμμή  από  ασημόσκονη.  Καβάλησαν

  τότε  τις  καμήλες  τους  και  ξεκίνησαν  ακολουθώντας  το.

  -Εγώ  θα  του  χαρίσω  χρυσάφι.Είπε  ο  πρώτος  μάγος   στους  συντρόφους  του.

   Νομίζω  ότι  είναι  το  καλύτερο  δώρο  για  έναν  Βασιλιά.

  -Εμείς   δεν   έχουμε   διαλέξει   ακόμα  τα  δώρα  μας.Απάντησε  ο  δεύτερος  κι  ο  

   τρίτος  μάγος.

  -Ω,  Θεέ  μου.  Ψιθύρισε  ο  τέταρτος.Εγώ  δεν  το  είχα  σκεφτεί  καν  ότι  έπρεπε

   να  πάρω  δώρο.

   Δρόμο  πήραν,  δρόμο  άφησαν,  έφτασαν

   σε  μία  πόλη.Ο  τέταρτος  μάγος   μέτρησε  αμέσως  

   τα  λεφτά  του  και  πήγε   στο  παζάρι  να   αγοράσει   δώρο.

   Τόσο   πολύ  βιάζονταν ,  που  άθελά  του   έπεσε  πάνω   σε  ένα  από

   τους   συντρόφους   του.

  -Κοίτα!Του  είπε  ο   δεύτερος  μάγος.Αγόρασα  από  το  πιο  φίνο  λιβάνι.

  -Ω!Απόρησε  ο  τέταρτος  μάγος.Είναι   κατάλληλο  δώρο  το  λιβάνι;.

  -Είναι  το  καλύτερο  δώρο   για  έναν   βασιλιά, που  πιστεύει  και  προσεύχεται.Απάντησε  εκείνος.

   Ο  τέταρτος  μάγος   ξαναμίλησες  στους   συντρόφους  του  για  δώρα.

   Κι  όλο  έσπαγε  το  κεφάλι  του  να  σκεφτεί   και  αυτός  ένα  δώρο.Με  τα  

   πολλά  έφτασαν  σε  μία  πόλη  , που  την  έλεγαν  Ιερουσαλήμ.Ένα  παλάτι

   μεγαλόπρεπο  υψωνόταν  πάνω  από  τα  σπίτια  των  απλών  ανθρώπων.

   Κι  ενώ  οι  άλλοι  τρεις  πήγαν  να  ρωτήσουν   για  το  νεογέννητο   Βασιλιά,

   ο  τέταρτος  μάγος  πήγε  στο  παζάρι.

   (Ψάχνω  ένα  δώρο  για  ένα    μωράκι)Έλεγε  σε  όλους.

   Αλλά   τίποτα  από  όσα  του  έδειξαν  οι  μαγαζάτορες  δεν  του  άρεσε. Τίποτα   δεν

   του  φάνηκε   αρκετά   ξεχωριστό   για  να  το  χαρίσει  στον  νεογέννητο  Βασιλιά.

  Αργά  το  βράδυ,  όταν  όλα  τα  μαγαζιά  έκλεισαν,ένας

  μαντατοφόρος  ήρθε  και  τους  βρήκε.

 (Ελάτε  γρήγορα!.τους  είπε  . Ο  Βασιλιάς   Ηρώδης  σας   ζήτησε

 στο  παλάτι  . Έχει  κάτι  σπουδαίο  να  σας  πει)

  Ο  μαντατοφόρος  τούς   οδήγησε   σε  μία  λαμπρή  αίθουσα  -  κι  εκεί  καθόταν

  ο  Βασιλιάς  στο  θρόνο  του. Πίσω  του  στεκόταν   παλατιανοί   στολισμένοι

  στα  χρυσάφια. Πιο  πέρα  στεκόταν  φρουροί   με  τα  όπλα  στα  χέρια.

 (Ακούστε) είπε  ο  Βασιλιάς(Αρχαία  προφητεία  λέει  μία  μέρα  ένας

  μεγάλος   βασιλιάς  θα  γεννηθεί  στη Βηθλεέμ. Θέλω  να  πάτε  εκεί  και  να

  τον  ψάξετε). Και  γέρνοντας    πρόσθεσε(Ύστερα, ελάτε  να  μου

  που  ακριβώς   βρίσκεται.Γιατί  θέλω   κι  εγώ  να  πάω  να  τον  δω).

  Οι  τέσσερις  μάγοι  έφυγαν  κι  ακολουθώντας    το  αστέρι  τους

  έφτασαν  στη  Βηθλεέμ . Μπαίνοντας  στη  μικρή  πόλη,είδαν  την

  ασημόσκονη  να  μαζεύεται   γύρο  από  το  αστέρι  και  να  το  τυλίγει

  σαν  ακριβό  αστραφτερό  περιδέραιο.

 (Πολύ  ωραία)είπε  ο  πρώτος  μάγος.(Το  λάμπει  ακριβός  πάνω

  από  ένα  σπίτι.Ας  πάρουμε  τα  δώρα  μας  κι  ας  μπούμε  μέσα).

  Ο  τέταρτος  μάγος   όμως, έμεινε  απ'  έξω, στην  αυλή.Είδε  τους  συντρόφους

  του  να  μπαίνουν   μέσα, άκουσε  τα  καλωσορίσματα  και  ευχήθηκε   να  μπορούσε

  να  μπει  κι  αυτός  μαζί  τους.

 (Μιας  και  είμαι  εδώ, ας  φέρω  νερό  να  ποτίσω  τις  καμήλες)είπε  στεναχωρημένος.

 Τα  ζώα  ήπιαν  διψασμένα  από  τον  κουβά  που  τους  έφερε.Ύστερα  σήκωσαν  τα

 κεφάλια  τους  και  τον  κοίταξαν , σαν  να  του  έλεγαν  πως  ήθελαν  κι  άλλο.

 Ο  άνθρωπος  πήγε  κι  ήρθε  αμέτριτες  φορές, ώσπου  τον  πόνεσαν  τα  χέρια  του.

(Άλλον  έναν  κουβά  και  τέρμα).  Είπε  στο  τέλος.

 Κατέβασε, λοιπόν, τον  κουβά  στο  πιγάδι,  τον  ανέβασε  και  τον  άφησε  για  μια

 στιγμή, να  ξεκουράσει  τα  χέρια  του.Είδε  τότε  το  νερό  να  λαμπιρύζει  στο  φως

 των  άστρων.

 (Ω!) ψιθύρισε  μαγεμένος. (Τι  όμορφο  που  είναι  το  λαμπρό  άστρο,έτσι  όπως

  καθρεφτίζεται  μέσα  στον  κουβά!Άλλο  ωραιότερο  πράγμα  δεν  έχουν   δει  τα

  μάτια  μου!)

  Και  δίχος  να  σκεφτεί, όρμησε  τρέχοντας  μέσα  στο  σπίτι.(Κοιτάξτε!) φώναξε.

  Κι  αμέσως  σταμάτισε.

  (Συγνώμη)μουρμούρισε   ντροπιασμένος.(Ήθελα  να  σας   φέρω  το  καθρέφτισμα

  ενός   άστρου..Και  το  μόνο  που   κατάφερα   ήταν  να  μουσκέψω  το  πάτομα!)

  Κοιτάζοντας  όμως  στον  κουβά  του, είδε  το  άστρο  να  λάμπει  ακόμα  στο  νερό.

  Χαμογελαστή  η  μητέρα   έφερε  το  μωρό    της  για  να   το  δει.Και  το  μωρό  χτύπησε

  τα  χεράκια  του  και  γέλασε  ευχαριστημένο.

 (Το  δώρο  αυτό  είναι  στα  αλήθεια  ξεχωριστό!)είπε  η  μητέρα.(Είναι  σαν  ένα  κομματάκι  ουρανός).

  Ο  τέταρτος  μάγος  κοίταξε  το  προσωπάκι  του  παιδιού. Κι  ευθύς  κατάλαβε  πως

  είχε  μπροστα  του  το  Βασιλιά   των  ουρανών.

  Όταν  χάραξε  η  άλλη  μέρα, κάτι  μέσα  τους  είπε  στους  μάγους  να  μην  γυρίσουν

  στον  Βασιλιά  Ηρώδη. Έφυγαν,  λοιπόν,  για  αλλού  κι  έφτασαν  σε  άλλη  πόλη.

  Το  παζάρι  της  ήταν  γεμάτο  κόσμο. Και  τα  παιδιά  κοίταζαν  με  λαχτάρα   τα  όμορφα

  παιχνίδια  στους  πάγκους  των  έμπορων.  Ο  τέταρτος  μάγος  είχε  ακόμα  το  πουγγί

  του  γεμάτο.Κι  είχε    τόση  χαρά  μέσα  στην  καρδιά  του,  που  αγόρασε  ένα  δώρο

  για  κάθε  παιδί.Μα  το  πουγγί  του,όσα  κι  αν  ξόδεβε, δεν  έλεγε  να  αδειάσει!

  (Δε  θα  σταματίσω  να  αγοράζω  δώρα)σκεφτεικε  τότε.

  (Θα  αγοράζω   δώρα  κάνω  τα  παιδιά  ευτυχισμένα). 

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ.Μ. 

Comments (5)

Μαρίνα Γ. said

at 10:04 pm on Nov 23, 2013

τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μάριος Μ. said

at 9:01 am on Nov 24, 2013

ΚΑΤΕΡΙΝΑ! ΣΚΑΡΦΑΛΩΜΕΝΟΙ ΟΧΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ

Κατερίνα Μ. said

at 12:34 pm on Nov 24, 2013

Δεν το έχω τελειόσει!

Άρτεμις Ζ. said

at 3:03 pm on Nov 24, 2013

Πολύ ωραίο Κατερίνα!!!!!!!!!!!!!

Κατερίνα Μ. said

at 3:14 pm on Nov 24, 2013

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

You don't have permission to comment on this page.