Πληροφορίες:                                                                                Ο   ΠΙΘΟΝΑΣ                                                                                                       

Ζει σε τροπικά δάση στο έδαφος αλλά και πάνω σε δέντρα. Έχει "γραπωτή" ουρά η οποία το βοηθά να κυνηγά τα θηράματά του πάνω στα δέντρα.
Φτάνει τα 2,4 μέτρα μήκος.
Μη δηλητηριώδες. Σήμερα αναγνωρίζονται επτά συνολικά είδη. Η κοινή του ονομασία είναι πύθωνας^[2]. Το μήκος του κυμαίνεται, ανάλογα με το είδος, από μερικά εκατοστά μέχρι και 10 μ. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι δεν έχουν αδένες με δηλητήριο και σκοτώνουν τη λεία τους σφίγγοντάς την με τις δυνατές σπείρες τους. Από τα επτά είδη επικίνδυνο για τον άνθρωπο είναι ο «πύθων ο δικτυωτός», ο οποίος ζει στις ζούγκλες της Μαλαισίας και της Μιανμάρ. Το βάρος αυτού του πύθωνα μπορεί να φθάσει τα 120 Κ.

Διατροφή:Τρωκτικά, μικρά θηλαστικά                                                   Ο  ΒΑΣΙΛΙΑΣ    ΤΩΝ    ΖΩΩΝ

Το λιοντάρι είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ισχυρά αιλουροειδή που φτάνει περίπου τα 3 μέτρα σε μήκος! Επί του παρόντος βρίσκονται κυρίως στην Αφρική, αλλά το λιοντάρι μπορεί επίσης να βρεθεί σε απομακρυσμένα μέρη της Ασίας. Το ασιατικό λιοντάρι ωστόσο, εκτιμάται ότι είναι μικρότερο από το αφρικανικό και οι αριθμοί του μειώνονται με ταχύ ρυθμό. Στους ιστορικούς χρόνους, το λιοντάρι ζούσε και στη νότια Ευρώπη,και στην Ελλάδα,όπου βέβαια σήμερα δεν υφίσταται πλέον.Θυμηθείτε και το μύθο για τον Ηρακλή και το λιοντάρι της Νεμέας.

Το αρσενικό λιοντάρι ζει μόνο 8 χρόνια περίπου, ενώ έχουν καταγραφεί θηλυκά που έχουν ζήσει μέχρι και 20 χρόνια στην άγρια ​​φύση. Τα λιοντάρια έχουν την τάση να παραμείνουν σε ομάδες των είκοσι περίπου ατόμων, αλλά μόνο ένα είναι αρσενικό.

Δυστυχώς τα λίγα είδη λιονταριού που απομένουν έχουν υποστεί μια  μείωση του πληθυσμού τους που φτάνει το 20% τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτό οφείλεται στην απώλεια των ενδιαιτημάτων τους και στο κυνήγι του λιονταριού από τον άνθρωπο. Επίσης το γεγονός ότι άλλα ζώα κυνηγιούνται  από τον άνθρωπο όλο και περισσότερο σημαίνει ότι τα θηράματα που διατίθενται για το λιοντάρι στο φυσικό περιβάλλον μειώνονται,το οποίο έχει φυσικά αρνητικές επιπτώσεις.

 Ένα ενήλικο λιοντάρι   έχει τόσο ισχυρό βρυχηθμό  που συχνά μπορεί να ακουστεί περισσότερο από λίγα μίλια μακριά.Στην ηλικία των δύο ετών ήδη είναι ικανό να βρυχάται. Το λιοντάρι χρησιμοποιεί βρυχηθμό του να καλέσει  άλλα λιοντάρια,αλλά

 τον χρησιμοποιεί και ως άμυνα από τον κίνδυνο που πλησιάζει.

 αλλά  η ονομασίαχρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει μια λεοπάρδαλη χωρίς στίγματα,οπότε τα κούγκαρ βρίσκονται και στην Ασία και την Αφρική.Το κούγκαρ  είναι το τέταρτο σε μέγεθος αιλουροειδές στον κόσμο μετά το λιοντάρι,την τίγρη και το τζάγκουαρ λαο το το δεύτερο μεγαλύτερο στην Αμερική. Το κούγκαρ έχει μια μακρύα πλάτη καιπόδια και ένα μεγάλο βαρύ σώμα.

Το κούγκαρ θηρεύει  μεγάλα θηλαστικά όπως άλκες, ελάφια καιλύκο

Tα κούγκαρ  είναι ιθαγενή  κυρίως στη Νότια Αμερική και τη δυτικήΒόρεια Αμερική και είναι συχνά γνωστά και με άλλα ονόματα όπως  ορεινό λιοντάρι, πούμα και πάνθηρας. Απαντώνται κυρίως στις ορεινές περιοχές του Καναδά και του Μεξικού,υς που έχουν ξεκοπεί από την αγέλη τους.Όμως  μπορεί νααντέξει για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς τροφή. Είναι επίσης γνωστό για την εκπληκτική ικανότητά του να πηδήσει σε μήκος μέχρι10μ. Γεννά από ένα μέχρι τέσσερα μικρά,συνήθως κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν τα  ενηλίκα κούγκαρ ξεκινούν πάλι το καλό κυνήγιμετά από ένα σκληρό χειμώνα. Ένα κούγκαρ  ζει συνήθως μέχρι  20χρόνια περίπου.
                                                      

Λόγω  ευρύτατης περιοχής που ζει το κούγκαρ είναι γνωστό σε διάφορους τόπους με διαφορετικά ονόματα.  


Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990 φαίνεται να υπήρχαν 32διαφορετικά είδη κούγκαρ που κατοικούσαν τόσο τη Βόρεια όσο και τη Νότια Αμερική. Πρόσφατες μελέτες όμως έχουν δείξει ότι το DNAτης πλειοψηφίας των 32 ειδών είναι πολύ παρόμοιο. Συνεπώς, υπάρχουν μόνο 5 διαφορετικά είδη κούγκαρ που έχουν βρέθει στην αμερικανική ήπειρο.

Σήμερα, το κούγκαρ βρίσκεται μόνο σε μερικά μέρη  της Φλόρινταστη Βορειοανατολική Αμερική ενώ στη δυτική ακτή η εξάπλωση των κούγκαρ έχει μειωθεί δραματικά από την ανθρώπινη παρέμβαση. Πιο συχνά απαντάται στα καναδικά Βραχώδη Όρη και τις ορεινές περιοχέςτου νότιου Μεξικού.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ.Μ.